Teodor Kubina urodził się 18 VI 1880 roku w Świętochłowicach, w rodzinie górniczej. „Tu się też wychował, gimnazjum ukończył w Królewskiej Hucie (Chorzów). Studiował teologię we Wrocławiu i Rzymie, uzyskał stopnie doktora filozofii i teologii. Święcenia kapłańskie przyjął 27 X 1906. Pracę duszpasterską rozpoczął w 1907 roku w Mikołowie, następnie w parafii św. Barbary w Królewskiej Hucie, gdzie rozwijał również pracę społeczną, za co przeniesiony został w okolice Kołobrzegu, a później do Berlina. Po pracy wśród górnośląskich robotników wszedł w sprawy chłopów, robotników rolnych i emigrantów z Polski. Po 6 latach duszpasterstwa poza Śląskiem w 1917 mianowany został proboszczem dużej parafii Najświętszej Marii Panny w Katowicach”.
Był społecznikiem, krzewił ducha polskości, brał aktywny udział w akcji plebiscytowej. Organizował i popierał chrześcijańskie związki zawodowe, był też współzałożycielem Narodowej Parafii Robotniczej na Śląsku. Warto wiedzieć, że z jego inicjatywy powstał „Gość Niedzielny” w 1923 roku, którego był pierwszym redaktorem naczelnym. W 1925 roku został mianowany pierwszym biskupem ordynariuszem nowej diecezji częstochowskiej. W czasie okupacji, na konferencji z Generalnym Gubernatorem w Radomiu, stanowczo odmówił wydania odezwy zachęcającej Polaków do robót w Rzeszy. Bardzo dużo podróżował. W czasie tych pielgrzymek i wizytacji odwiedzał ośrodki polonijne. Dużo pisał. W 1951 r. przyznano mu tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zmarł 13 II 1951 roku.
Powyższy tekst pochodzi z opublikowanego na profilu "Świętochłowice Dawno Temu" artykułu Pana Mariana Piegzy.
2 lutego 1926 roku biskupią sakrę przyjął Teodor Kubina. Były biskup Częstochowy urodził się w Świętochłowicach. Tu również upamiętniono Jego nazwiskiem jedną z ulic w centrum miasta. Niewielu było świętochłowiczan, którzy tak jak Kubina swoim życiem dali świadectwo i tak bardzo wysławili Świętochłowice. Dziś mija 95 rocznica Jego święceń biskupich.
