Melomani czekają na niego aż pięć lat, gdyż konkurs Chopinowski odbywa się w takim właśnie cyklu. Na stronie Międzynarodowego Instytutu Fryderyka Chopina czytamy, że „Konkurs Chopinowski jest najważniejszym wydarzeniem muzycznym w Polsce i jednym z najważniejszych wydarzeń muzycznych na świecie. Obok olbrzymiej roli jaką pełni w popularyzacji muzyki Chopina, odkrywa największe talenty pianistyczne, zapewniając młodym muzykom najskuteczniejszy start w międzynarodowej karierze. Jest źródłem wielokulturowej polaryzacji, którą świat obserwuje w różnorodnych interpretacjach muzyki genialnego kompozytora.”
Warto wiedzieć, iż dotychczas czterokrotnie zwycięzcami tego konkursu zostali Polacy: w roku 1949 Halina Czerny-Stefańska (ex aequo), w roku 1955 Adam Harasiewicz, w 1975 roku Krystian Zimerman, a w roku 2005 Rafał Blechacz. Wśród laureatów konkursu jest dwoje Polaków, którzy zajęli drugie miejsca: Stanisław Szpinalski (1927) i Barbara Hesse-Bukowska (1949), a trzecie miejsca zajęło siedmioro Polaków: Róża Etkin-Moszkowska (1927), Bolesław Kon (1932), Witold Małcużyński (1937), Waldemar Maciszewski (1949), Marta Sosińska (1965), Piotr Paleczny (1970) oraz Krzysztof Jabłoński (1985).
Świętochłowicki wirtuoz
Nie wszyscy jednak pamiętają, że w dziejach tego Konkursu mamy też świętochłowicki akcent. W roku 1960 w VI Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina świętochłowiczanin Józef Stompel wywalczył wyróżnienie. Wcześniej zaś, bo w 1955 roku, zdobył II Nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie Mozartowskim, a w roku 1958 wywalczył Nagrodę w I Międzynarodowym Konkursie im. George Enescu w Bukareszcie.
Przypomnijmy tu sylwetkę tego pianisty, który urodził się 4 lipca 1933 roku w Świętochłowicach. Jest synem Teresy i Jerzego – organisty z kościoła św. Józefa na Zgodzie. Młody Stompel wykazywał zdolności muzyczne, więc rodzice zapewnili mu lekcje u Stanisławy Wallisowej. Jednocześnie uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego w Chorzowie Batorym. Po maturze w ciągu jednego roku zaliczył wszystkie przedmioty muzyczne w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej im. M. Karłowicza w Katowicach, w klasie prof. Ady Elektorowicz i uzyskał maturę muzyczną, a to pozwoliło mu podjąć studia muzyczne. „Studiował w klasie fortepianu prof. Wandy Chmielewskiej w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach (obecnie Akademia Muzyczna). Studia ukończył z wyróżnieniem w 1959. Studia uzupełniał w 1960 u Bruno Seidlhofera w Internationale Sommerakademie w Salzburgu.”
Od solisty do profesora
Od 1960 był solistą i akompaniatorem Państwowej Filharmonii Śląskiej w Katowicach. Wiele nagrywał, a pracę pedagogiczną rozpoczął w roku 1966 w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach. „W latach 1976-1979 był prodziekanem, a od 1979 do 1984 dziekanem Wydziału Instrumentalnego. W latach 1996-2002 pełnił funkcję Kierownika Katedry Fortepianu katowickiej uczelni. Następnie prowadził klasę fortepianu na stanowisku profesora. W 1981 został profesorem nadzwyczajnym”, a w roku 1991 zwyczajnym. Stompel zawsze dużo pracował, koncertował w kraju i poza jego granicami.
„Dokonał prawykonań utworów kompozytorów polskich, m.in. „Concertina da camera” Józefa Świdra, „Concertina” Krzysztofa Baculewskiego, „Koncertu fortepianowego” Edwarda Bogusławskiego, „Symfonii koncertującej” Jana Wincentego Hawla, „Koncertu fortepianowego” Romualda Twardowskiego.”
Dodajmy, że Stompel poślubił Iwonę, poznaną w Białymstoku, a w 1963 roku został ojcem trojaczek – Kariny, Kaliny i Maliny, które jednak nie obrały kariery muzycznej.
Uchwałą Rady Miejskiej i Zarządu Miasta (Nr 30 z maja 1995 roku) Józefowi Stomplowi nadane zostało Honorowe Obywatelstwo Miasta Świętochłowice, które wręczono mu na uroczystej sesji 10 września tegoż roku.
(map)
